در قرن 21 شاهد ظهور کنشگران جدیدی در عرصه نظام بینالملل هستیم؛ کنشگرانی که جایگاه برتر ایالات متحده را به چالش میکشند و پیشبینی میشود در دورنمای 2050 جایگزین ایالات متحده در اقتصاد جهانی شوند. چین کشوری است که در بین قدرتهای نوظهور بیشترین پتانسیل را برای تبدیل شدن به قدرت برتر جهانی دارد. این کشور با بهرهگیری از ابتکار کمربند و راه و با برنامهریزی برای تسلط بر مهمترین خطوط ترانزیتی در هر دو بعد زمینی و دریایی در صدد است به قدرت مسلط بر اقتصاد جهانی تبدیل شود. کشور جمهوری اسلامی ایران با توجه به موقعیت ژئوپلیتیکی و ژئو اکونومیکی که در این ابتکار دارد از ابتدای امر مورد توجه مقامات تصمیمساز حزب کمونیسم چین قرار گرفته است. در نتیجه به نظر میرسد در طی یک دهه آتی شاهد ارتقای جایگاه جمهوری اسلامی ایران در این ابتکار باشیم. در نتیجه لزوم برنامهریزی راهبردی جهت استفاده از فرصتهای موجود در این ابتکار برای جمهوری اسلامی ایران بیش از پیش مطرح است. امری که این گزارش را از گزارشات مشابه متمایز میسازد استفاده از منابع چینی و بهرهگیری از روش پرسشنامه جهت بررسی آرای نخبگان چینی در رابطه با جایگاه جمهوری اسلامی ایران در این ابتکار است. علاقمندان برای دریافت کامل محتوای پژوهش میتوانند با دبیرخانه اندیشکده تماس حاصل فرمایند.