موضوع انتظار فرج در آیات و روایات شیعیان جایگاه بسیار مهمّی دارد. مفهوم انتظار در آیات متعددی از قرآن کریم با واژههایی نظیر انتظار، تربص، ترقّب، صبر و رجاء مطرح است. به حسب بحث انتظار، میبایست آموخت و به جامعه تعلیم داد که به جای گذشته نگری، آینده نگر باشند. در این راستا میبایست به یافتههای صحیح در توصیف دقیق مقاطع آینده دسترسی پیدا کرد که تنها راه رسیدن به این توصیف، مطالعه آینده بر اساس قرآن با اتکاء به احادیث معصومین(ع) میباشد. در این بین پرداختن به آیات قرآن عالیترین تحلیل و نگرش را نسبت به توصیف مقاطع آینده در معرض آینده پژوهان قرار خواهد داد. دو روش راهبردی برای رسیدن به یافتههای صحیح در «آینده پژوهیِ» قرآنی قابل طرح است؛ روش چینش زمانی (=تدبّر) وقایع آینده در آیات آیندهگرا و روش «بصیرت» به گویش خداوند به زبان «آیات». تدبر را میتوان اینگونه تعریف کرد؛ دریافت پیدرپی کلمات هر آیه، دریافت پیدرپی آیات هر سوره، دریافت پیدرپی سورههای قرآن و دریافت پیدرپی آیات آیندهگرا در قرآن کریم. بصیرت به آیات نیز به معنای اعتنا به تکلم خداوندی به زبان پدیدههای آیاتی است. این روشها را میتوان در موضوعات راهبردی انقلاب اسلامی و آینده انقلاب بکار گرفته و نتایج جالبی را در حوزه راهکارهای پاسداشت و پیشبرد انقلاب اسلامی ایران به دست آورد. چه در مسائلی که در حوزۀ تبیین قرآنی خاستگاه و ماهیّت انقلاب اسلامی ایران و شناخت عميق از مبانى نظرى انقلاب قرار دارد و چه مسائلی که در حوزۀ شناخت مقاطع پیشا آخرالزمانی پیش روی انقلاب اسلامی ایران قرار دارد که تعیین کننده نوع رفتار ما در گام دوم انقلاب است. همچنین چنانچه این مدل اندیشهای شکل بگیرد امید است که به راحتی قابلیت پیاده سازی در رسانه را بیابد و میتوان امیدوار بود که یک رسانه پیشنگر و مهدوی که مبتنی بر وقایع پیش رو خواهد بود، شکل خواهد گرفت. علاقمندان برای دریافت کامل محتوای پژوهش میتوانند با دبیرخانه اندیشکده تماس حاصل فرمایند.