جمهوری اسلامی ایران طی یك دوره زمانی در آینده كوتاه مدت با چالشهای امنیتی، سیاسی، اقتصادی و ارتباطی روبهرو خواهد بود. برخی از این چالشها به عنوان تهدیدات غیرآشكار و برخی دیگر به عنوان تهدیدات آشكار طبقهبندی میشوند. تهدید فوری غیرآشكار كه میتواند به عنوان یك متغیر بحران ساز، شرایط حال حاضر كشور را به سمت یك بحران ملی چند وجهی سوق دهد، ضعف نهادی و مدیریتی جوانان است. دولت سیزدهم در حالی عَلَم جوان گرایی را برداشته و عمل به فرمایشات مقام معظم رهبری را در سرلوحه خویش قرار داده، اما ممكن است در ابتدای راه و با انباشت روزافزون چالشهای داخلی و همچنین ستیزه جویی داخلی و خارجی، نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی نائل نشود، بلكه خود را در گردابی از چالشهای اقتصادی، سیاسی بیند كه راهكار برون رفت نیز به سادگی میسر نخواهد شد. در كنار این تهدید، مجموعهای از تهدیدات آشكار در لایههای اقتصادی، امنیتی، فرهنگی و ارتباطی آینده نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران را در معرض بیثباتی و نابسامانی قرار داده است كه در گزارش ذیل، به طور خلاصه مورد بررسی قرار گرفتهاند. هدف اصلی ارایه این تهدیدها، توجه به اولویتها و جلوگیری از انحراف یا هدررفت امكانات در رویارویی با بحرانها است. همانطور كه یافتهها نشان داد، مهمترین و فوریترین تهدیدها در بازه زمانی كوتاه مدت، ریشه در چالشهای اقتصادی داخلی و نابسامانی معیشتی دارد كه خود عامل بسیاری از معضلات و بحرانهای داخلی بوده است. با توجه به گمانه زنیهای به عمل آمده احتمال افزایش بهای كالاها و اقلام ضروری مردم در بازه زمانی كوتاه مدت، وجود خواهد داشت. در مقابل تهدیدهای اقتصادی خارجی مانند تحریم از كمترین میزان اهمیت و اثرگذاری برخوردار بوده و اساسا از توانایی كافی برای خلق بحران برخوردار نیستند. لذا به نظر میرسد گزارهایی كه در فضای مجازی و یا از سوی برخی از سیاستمداران داخلی پیرامون این مهم مطرح میشود، بیشتر ناشی از منافع سیاسی یا حزبی است. این تهدیدها، حاصل پیمایشی است كه از میان حدود ۳۰ نفر از اساتید دانشگاهها و پژوهشگران فعال در بخشهای اقتصادی، نظامی، سیاسی و فرهنگی به دست آمده است. علاقمندان برای دریافت کامل محتوای پژوهش میتوانند با دبیرخانه اندیشکده تماس حاصل فرمایند.