اهمیت سیاستهای فناوری و نوآوری جهت رشد اقتصادی، بسیاری از کشورها را برآن داشت تا نتایج این سیاست ها در توسعه اقتصادی خود بررسی نمایند. در کنار ارزیابی فناوری و نوآوری ، هوشمندی فناوری از تصمیم گیری در سطوح مختلف پشتیبانی میکند. علیرغم تلاشهای صورت گرفته، همچنان کشورمان ایران، فاقد اطلاعاتی طبقه بندی شده از شاخصهای مهم در حوزههای مختلف، بهخصوص حوزه پژوهش، فناوری و نوآوری و بالاخص در حوزه دفاعی، امنیتی است. این موضوع موجب شناخت ناکافی سیاستگذاران کشور از وضعیت موجود کشور و به تبع آن عدم طراحی ابزارهای مداخلۀ درست در حوزه پژوهش، فناوری و نوآوری گردیده و مانع اتصال ایران به نهادها و شبکههای جهانی مهم و تاثیرگذار نظیر OECD و به تبع آن محرومیت کشور از تجربیات و دستاوردهای مهم اینگونه نهادها و شبکهها در حوزۀ سیاستگذاری گردیده است. لذا، هوشمندي فناوري در سطوح مختلف سازمانها به منظور کمک به شناسایی تهدیدها و فرصت هاي فناورانه و بهبود تصمیم گیريهاي فناورانه در چنین محیط متغیري، پیشنهاد میشود. به دلیل آنکه هوشمندی فناوری دارای دو کارکرد اساسی اعم از تأثیر مستقیم در فرآیند تصمیمگیری و ایجاد یادگیری فناورانه است، ارزش افزوده ناشی از این فرآیند و توانمندسازیهای آن را نمیتوان نادیده گرفت؛ چراکه اخذ تصمیمات اثربخش برای سازمان بسیار حیاتی است. در راستای ارزیابی فرایند هوشمندی فناوری لازم است بین دو مبحث ارزیابی اثربخشی و ارزیابی کارایی فعالیتهای آن تفاوت قائل شد.
علاقمندان برای دریافت کامل محتوای پژوهش میتوانند با دبیرخانه اندیشکده تماس حاصل فرمایند.