بشر از همان زمانهایکهن، نیازهای خود را به آب باکیفیت خوب را از منابع آب زيرزميني تأمين کرده است. اثرات استفاده بیرویه از آبهای زیرزمینی و آلودگی ناشي از آن غالباً پنهان است و شاید دهها سال طول بکشد تا آشکار شود. اگر در اثر برداشت بيرويه يک مخزن آب زيرزميني فشرده شود، ديگر اين مخزن به حالت قبل برنميگردد و براي هميشه از بین ميرود. سفرههای آبهای زیرزمینی در بسیاری از حوضههاي مختلف ایران، به عنوان منبع حیاتی برای تأمین آب مطرحاند، به طوری که آب موردنیاز برای مصارف مختلف همچون شرب، کشاورزی، صنعت و محیطزیست را، به ویژه در زمان خشکسالی، فراهم میکنند. متوازن نبودن تغذیه و برداشت و خشکسالیهاي پیدرپی در کشور فشار زیادي را بر مخزنها وارد کرده و موجب پایین رفتن سطح ایستابی سفرههاي زیرزمینی و فرونشست دشتهاي منطقه شده است. پمپاژ بیشازحد از منابع آب زيرزميني موجب شده 25 درصد از آبخوانهاي كشور در شرايط بحراني قرار بگيرند.هدف اصلي اين نوشتار ارائه راهکارهای مؤثر در خصوص احیا و تعادل بخشی منابع آب زیرزمینی در حوضههای کشور با مطالعه تجربیات موفق کشورهای مختلف ميباشد
علاقمندان برای دریافت کامل محتوای پژوهش میتوانند با دبیرخانه اندیشکده تماس حاصل فرمایند.